Yüreğimle geldim sana,
Bedenimi bırak bana.
İnsan sevdasının yükünü,
Taşırım omuzlarımda.
Öyle bir yol ki; yürüdüğüm,
Kıldan ince,kılıçtan keskin.
Hata yaparsam,batarım kanlara.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
'Yüreğimle geldim sana.
Bedenimi bırak bana' İki güzel ve has mısra.
'Işığa hasret pervaneler gibi,
Dolaşır etrafımda' bu mısralar ise kurulamamış.Çünkü pervane dediğimiz yaratık hiç bir zaman ışığa hasret değildir.O her zaman ışığın çevresinde ve en yakınındadır.Vurun kendini ışığa ve kıyar canına.Başka bir söylem olmalıydı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta