Yüreğimle geldim sana,
Bedenimi bırak bana.
İnsan sevdasının yükünü,
Taşırım omuzlarımda.
Öyle bir yol ki; yürüdüğüm,
Kıldan ince,kılıçtan keskin.
Hata yaparsam,batarım kanlara.
Çakır dikeniyle sarılır etrafım.
Taşıdığım yük ağır bilirim.
Sevgiye hasret,insanlığa hasret,
Işığa koşan pervaneler gibi,
Dolaşır etrafımda.
Yüreğimle geldim sana.
Bedenimi bırak bana.
24.12.2005
Kayıt Tarihi : 24.12.2005 23:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/24/yuregimle-geldim.jpg)
Bedenimi bırak bana' İki güzel ve has mısra.
'Işığa hasret pervaneler gibi,
Dolaşır etrafımda' bu mısralar ise kurulamamış.Çünkü pervane dediğimiz yaratık hiç bir zaman ışığa hasret değildir.O her zaman ışığın çevresinde ve en yakınındadır.Vurun kendini ışığa ve kıyar canına.Başka bir söylem olmalıydı...
TÜM YORUMLAR (1)