Soğuk bir şehrin sıcak kaldırımlarındayım bu gece;
Gecede onun kokusu, Saat 03.42 daha sabaha çok var…
Yüreğimin satır aralarından gelen kelimeler dudaklarımdaki hecelerde bütünleşirken…
Duygu seline kapıldığım zamanlar; hüzzam kelimelere dönüşüyor dudağımdaki sızılar…
O yok, ışığı yok, Nefesi yok, gülüşü yok…
Herkes uyumuş, o uyumuş, şehir uyumuş, bir ben ayakta.
Bir caminin avlusuna yaslanırken, sırtımda taşların soğukluğu kalbimde onun sıcaklığı ısıtıyor bedenimi.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta