Soğuk bir şehrin sıcak kaldırımlarındayım bu gece;
Gecede onun kokusu, Saat 03.42 daha sabaha çok var…
Yüreğimin satır aralarından gelen kelimeler dudaklarımdaki hecelerde bütünleşirken…
Duygu seline kapıldığım zamanlar; hüzzam kelimelere dönüşüyor dudağımdaki sızılar…
O yok, ışığı yok, Nefesi yok, gülüşü yok…
Herkes uyumuş, o uyumuş, şehir uyumuş, bir ben ayakta.
Bir caminin avlusuna yaslanırken, sırtımda taşların soğukluğu kalbimde onun sıcaklığı ısıtıyor bedenimi.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta