Yüreğimizin Serzenişleri I (Esra Özdemir ...

Gün seni özler, gün seni bekler
Gönül sana yanar, bir seni bekler...

I

Gece oldu mu bürünür sessizliğe bu deli kızın yüreği, çekilir kozasına.
Çıkartır maskesini, kalır baş başa gerçek hüzünleriyle...
Göz yaşlarıyla ıslanır, gülücükler saçan yüzü
İster ki hep yanında olsun, hep onunla olsun,
Sarıldığı, omzunda ağladığı ve güldüğü olsun…

Ne yana gitse sen de bulur huzuru, dönüp sana koşar özlemin yangınıyla
Bitmez gecenin güneşi, gönül salıncağının lütufkar-sadık yoldaşı...
Ne sana doyar bu gönül, ne seni özlemeye katlanır
Ne olur bilmez, yaşamaya çalışır seni isteyerek bu deli kızın umutları, sayende...

II

Irak yollardan gelirdim sana gecenin en demlerinde
Sarı saçlarını okşardım, sen uykunun en zemheri anında
Kıyamazdım uyandırmaya, giderdim sessiz gelişim gibi
Rüyalarında dahi olabilme umuduyla...

Bir öyleyim bir böyle, hem doğan günü kıskanırım hem güneşe öykünürüm,senden uzak kalışımın acısıyla...
Ne yaptık ki bize ihanetin gölgesi düştü ayırdı yolumuzu şehri-İstanbul
Onu benden siz aldınız, onu benden siz çaldınız İstanbul sokakları...

Her gecenin sabaha uyanışında açılmak istemez gözlerim,
Yine sensiz bir gün başlıyor diye
Dikenler saplanır yüreğimin derinlerine,
Senin olmadığın her gün bu şehri-İstanbul’da...

Esra Özdemir&Eylül Bahar
Antalya/İstanbul
26.02.2006
www.sairlerbirligi.com