İnsanlık nereye gidiyor? Son zamanlarda bir çoğumuzun kendi kendimize sıkça sorduğumuz sorudan biri haline geldi.
Evet insanlık nereye gidiyor? Bir türlü düşünüp de cevabını alamayacağım bir soru olacak diye düşünmeye başladım son günlerde.
Gazeteleri açıyoruz cinnet, terör fuhuş. TV kanalları öylesine. Filmler izliyoruz şiddet ve kandan başka bir şey göremiyoruz. Sevgiye dair hiç bir şey yok hayatımızda. İnsanlar çıldırma noktasında.
İlişkiler yobazlaşmış. Birbirimize bir günaydın demekten bile aciziz artık. Sıcak bir gülümseme, dostane bir selam, gittikçe yok denecek kadar azaldı.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta