Yüreğimiz depremlerin yeri
Göğün dibi çığlıkların evi
Kimi mezarlar ağıtla dolu
Güneş mendil olmaya yeter mi?
Arayıp taradık yok merhemi
Sancılar göğsümüze köklendi
Kirpiklerimiz hüzünler yolu
Gülüş inşa olmaya kafi mi?
Umudumuz harabe sevgili
Kolumuza giren düş zemheri
Ah, gönlümüze yağıyor dolu
Uyumak sıcak yuva eder mi?
Morg acısı yıkılmak bilmedi
Solumuzu mezarlık belledi
Gözler çiçeklerine su yolu
Okyanus bu yangına yeter mi?..
Kayıt Tarihi : 6.2.2025 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şuramdakine kalp denmeseydi Ölüşüne korlu ağıt derdim... Sevgi Gül
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!