Şimdi aşkın gerçek mi masal mı olduğu denkleminde bocalıyorum sevgili!
Eğer masal değilse neden yoksun yanım da, yıldızsız katran karası gecelerde kabuslarla uyanıyor ve kan ter içinde sevdamı arıyorum o koca yatakta yoksun işte,yoksun. neden uzaklarda bekleyensin, beklenensin, neden umutlarımızın rengi gri, sabahlar gri?
Efsaneydi sevdamız, taşırım sevdanı ölümüne zonklamalarla beynimde. Aşk adına düğümlenmiş,kanayan yaralı yüreğime söz anlatamam sevgili…Sensiz sabahlara uyanmak istemiyorum,doğmasın güneş, sabahlar olamasın sevgili,
Bilirsin!
Uyuyamam sesini duymadan, aklımın ağlarına takılır duru ve çocuksu gözlerin, yalnız mısın sevgili? Benim yerime bir başkasının ellerini tuttun mu? Peki bir başka kadına Ceylanım dedin mi? Acıyor sol yanım, yüreğimin üşümeleri hiç geçmedi,ellerimin üşümesini hiç sorma sevgili,
Ellerim seni bilmedi belki ondandır üşümeleri üşüyorum. Isıtamadığım yüreğim ve ellerim en kuytu köşelerde göz yaşlarımı silmek istemiyor,buz tuttu gözyaşlarım. Yokluğun da paramparça olan ruhum,sensizliğime isyan edemiyor sustu,sustu sevgili!
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
