Yüzümdeki hüznün tozunu
Rüzgarlara silkeler
Sonbaharların üstüne atardım
Bir tebessüm karşılığında
Düşeş gelirdi muzurluğum,
Ta ki yüreğimden düşene dek.
Güneşle yıkadığım acımı
Yağmurlara giydirip
Asfaltlarda eskitirdim
Bir daha kanamamak için
Gülüşümü bağlardım diz kapaklarıma,
Ta ki yüreğimden damlayana dek.
Tuz bastığım yarama
Sabrın dikişini atar
Tek nefeste ayağa kalkardım
Kapaklandığım yüzümün üstünden
Siler atardım kara yazgıları,
Ta ki yüreğime yazılana dek.
Öldüğümün sanıldığı anda
Canımın acısını üfleyip
Küllerimden yeniden doğardım
Söndürdüğüm gecenin ışığında
Bir çırpıda yırtardım kara bulutları
Ta ki yüreğimde yanana dek.
Kayıt Tarihi : 8.1.2014 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/08/yuregimin-tesiri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!