Yüreğimin sustuğu günler
Kan uykularda kalırdık
Solardı nergisler açmadan
İnsanlığın çığlığında
Acıklı bir türkü olurdu
Özgürlüğe kanat çırparken yaşam
Gökyüzü ağlardı sessizce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim