Bir yüreğin kanamasıydı,
Gözümden dökülmeyen her damla...
İçten içe sessizce,
Yer bitirir sinsice...
Bin yıllık feryat ulaştığı gün göklere,
Yerde sevdanın tohumu bitecek!
İmkânsızı oladuracak merhametin Rabbi,
Ve Nisan, Eylül'le buluşacak dört mevsimin birinde...
Onlar ağladığı gün, yeryüzü sevinecek belki de...
Anneyle oğulun buluşması, tıpkı babayla kız gibi...
Ve Mecnun, Leyla belki de...
Ve sevgili!
Ellerim gökte, yüzüm yerde..
Kalbin ellerimde, adın dilimde..
Bir Leylinin eseridir,
Zerre iman varsa bunca çaresizliğin içinde...
Her çaresizlik binlerce duaya bedel,
Her dua binlerce çareye...
Çaresizliğimsin çaresi sen olan,
Umudumsun bin duada saklı kalan...
Kayıt Tarihi : 18.9.2020 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Özavcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/18/yuregimin-sessiz-feryadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!