Gözlerimdeki damlalardan bahar kokusu getirdim sana..
Yalnızlığıma biriktirdim seni
İsmini düş yaptım kendime
Sen'de tutsak oldum içimin zindanlarına,
Sen avaz avaz koşarken ayrılığa,
Ben en sessiz cümlelerimi ayırdım yalnızlığıma..
Sustum kaleme sustum,
şiire sustum, boğazım kurudu yine sustum..
Bu satırları sana uçurdum sessizce
Ummandan gelen sevgiliye hiç gitmeyen mektutla..
Kimi zaman her şey o kadar anlamsız geldi ki..!
Nedenler kurcaladı aklımı hiç birine cevap bulamadım..
Seni yazdığım zaman da yine ben okuyorum yalnızca..
İçinde sırf senin geçtiğin satırları
Kesmiyor tekrar okuyorum
Ve tekrar tekrar..
Ben hiç susmadım
Yüreğimin sesini kıstım
Bugün de her gün de içimden seni seviyorum dedim..
Hep İçimden ama…
Hem de bağıra çağıra duydun mu..?
İçimin her köşesine ezberletiyorum adını..
Artık yazmıyorum diye sana olan sevgim bitti mi sandın..!
Ah be yüreğinden öptüğüm..!
Bak yine yanıldın..!
Susmadım,
Sadece yüreğimin sesini kıstım..!
Kayıt Tarihi : 9.4.2023 18:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!