Yüreğimin Sesi Şiiri - Emine Öztürk

Samyeli inceden inceye eserken rüyalarıma,
Hep o tatlı sesi duyarak uyanırdım.
O sesle bilmediğim kelimeler ülkesinde,
Tatlı bir melodinin eşliğinde yola koyulurdum...
Henüz sabah güneşi kapılarını sessizce açmamış olurdu,
Gündüzün hanesine...
O demlerde damla damla üzerime yağan bir huzur sağanagına,
teslim olurdu yüreğim...
Gecenin karası derin bir aydınlığa yenik düşerken,
O tatlı seda uzaklardan bir yol bulup,
Sizardı yüreğimin en derinlerine...
Sabahın güneşi yıkardı yanaklarımı.
Bahar öperdi yüreğimden...
Ruhumun tedirginliği kaybolur,
Sonsuz bir huzura teslim olurdum...
Huzur acardı ruhumda.
Düşünüyorum da yüreğimin derinlerinde ki;
Bu hasretmiş beni cekip çekip kaderin kıyılarına çarpan...
Bu tatlı sesmiş beni ısıtan...
Giydiren...
Sımsıkı saran..
Ruhumun derinliklerinde hep o sesi taşıdım,
Yıllar yılı heo o hoş seda'yı..
Durmadan güzel ezgiler okuyan o musikar sesi...