yalnışı doğru olması umuduyla
yalanı dogru yapmaya çalışırken
zaman yerinde durmadığı gibi
ihtirasların yalanların esiri oluruz
acı cekerek içimizde yaşatırken yalanları
elimizdeki dogruların farkını yorgun olduğumuz için göeremeyiz
kaybettikten sonra değerini anlarız
böylece yalnışların derin acısı içimize saplanır
SEVDİĞİMİZ YALANI unutmuş gibi görünüp
doğrunun acı pişmanlığını yaşarız
nedense rahatken yalana alışırız
başımız sıkıştımı doğruyu ararız
ne gariptirki şu insan kimi şanlı şansız
haklı haksız böyle yaşarız
sonra kader diyip tanrıyı ararız
o bizi görür biz onu göremeyiz
sabırsız oluşumuz duygularımıza yön verirken
başkasını suçlu görürüz yada kendimizi
oysa göz görmeden kulağın duyduğunu
idrak etmeden
kalbimize aklımıza
yön vermemeliyiz çaresizde olsak.........
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!