Yüreğimin Sahili Şiiri - Ferhat Eren

Yüreğimin sahilini kucakladı gözlerindeki dalgalar
Kumsalına saçlarını serdi,kokusu canıma işledi
Güneşinde yandı gönlüm,pınarlarında serinledi dudaklarım
Göğsüne yasladım başımı,sularına teslim oldum
Gün ortasında yıldızları seyrettim gözlerinde
Huzur yorgan gibi sardı bedenimi,
Ellerinde dünyam değişti,kendimi cennette buldum...

Hep böyle meltem rengi essin nefesin
Sönmesin yanaklarını nurlandıran gülücükler
Yağmurlar bana yağsın,ıslatmasın gözlerini ansızın çıkan fırtınalar
Gülüşünü birlikte seyredelim,senin yerine ıslatırım dizlerini ben
Karanlıklarına bekçilik yaparım,sen kapat gözlerini görme geceyi
Ağlamak gerekirse ben ağlarım,göğsümü siper ederim korkmam namertlerin kederlerinden...

Sanır mısın ki dünyayı güneş aydınlatır,
Karanlık dünyamın güneşidir yakamozlara can veren yıldızlar.
Yıldız bakışlar dünyamın güneşidir benim
Bulutlar kapatırsa yıldızlarımı ben çiçeklerimi nasıl severim
Hasret dağ gibi oturursa yüreğime,kalkamam bir daha yerimden
İzin veremem kimseler canımı almadan alamaz yüreğimi ellerinden

Göğsüme ipek örtü olamasa da her akşam saçların
İçime çekemesem de her sabah çiçekleri imrendirecek kokunu
Yüreğime bastıramasam da gün boyu yüreğini
Her an yanımdasın bir tanem,işte burada canımın içindesin,kanımdasın
Umudumdasın,hayallerimdesin,yarınımdasın

Dağlardan yüce güven oldu kenetlenen ellerimiz
Sarsılmaz güç oldu sevdamızın kalesi yüreğimiz
Oynatamaz yerinden şer mermileri vefasızların,tek bir taşını
Kaldırmadıkça göğsümden,yüreğimin tek sahibi güzel başını
Hadi gel çiçeğim,umutsuzluklara yüreğimizi mahkum etmeyelim
Sıkı tut ellerimi,geleceğe umutlarımıza başımız dik yürüyelim...