Mahrem kervanlar yürüyor gönül çöllerimde
Yüzümün dallarında yorgun kuşlar
Kımıl bir esinti göğsümün duvarında
Harlı ateşler karıştırıyorum yorgun bir kentte.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
