Yüreğimin karası düştü

Yüreğimin karası düştü kelimelerime
Vurgun kelepçeleri takıldı ömrüme
Uçurdum kaleminin mürekkebini gökyüzüne
Sokak taşlarının altında ezdim hasretini
Serseri esintilere bıraktım özlemini
Kulak çınlamalarındaki ismini ıslıkla susturdum
Resimlerdeki yarınıma dokunan anıları kırdım
Dudağımdaki ufku koyusu pastel rujlarını ıslattım
Sildim
Balkondan
Yıldızları gözlerin gibi olan geceyi
Tüten zehirli dumanları içime çektim
Bahçedeki gülleri nergisleri topladım
Sensizliğin tespihini çektim
Nefesimdeki açan sevdayı nakış nakış işledim
Aydaki uyuyan suretini seyrettim
Odamdaki koşuşan vuslata sarıldım
Ve aynandaki mutluk yansımasını
Gün doğumuna bıraktım
Göğsümdeki kor ateşle gözlerimi kapattım
Dudağımdan öptüm
Artık yıldızlar
Karanlıklar ışıklar
Daha yakın
Sensizliğin uzak dokunuşları
Gözlerime doldurduğu yaşlarla
Acıttım sol tarafımı