Bismillah deyip çıktım yine bu sabah evden
Kendimi alamadım beni yakan alevden
Gözümün kurnaları söndürün şu yanğını
Serin dağlara doğru döndürün şu yangını
İki gönül sevdanın meydanın da vuruşta
Gözlerin gözlerimle her cephede savaşta
Eyvah bu yara beni kıvrım kıvrım döndürür
Bir yanımı yakarken öbür yanı söndürür
Yanan benim,ölen ben,aniden çıkışınla
Bir dağı ateş ettin kül ettin bakışınla
Kartal gibi hırçınsın bir o kadar da ince
Titrek kalbini gördüm yüreğini sevince
Hamalı oldum aşkın aldım sırtıma sardım
Sevilmenin zevkine seni sevince vardım
Gökyüzün de yıldızlar Sevinçten dolanıyor
İçim deki fırtına sanki dalgalanıyor
Beni perişan etme gel yüreğimi dindir
Bin parça canım olsa al hepsi de senindir
Sen hangi dere hangi ırmaklardan çagladın
Çözülmez kör düğümle yüreğine bağladın
Sana aşık olduğum an öyle bir an ki ,
Yaşamamın gayesi emeli buymuş sanki
Aşk bizi boyasını boyandırsın sevdiğim
Güneş her gün öperek uyandırsın sevdiğim
Bundan gayri hiç kimse gönlüme karışmasın.
Ne Mecnun nede Kerem benimle yarışmasın
İbadet eder gibi anıyorum adını
Seni çok seviyorum YÜREĞİMİN KADINI
HARUN YILDIRIM
.
Harun Yıldırım 2Kayıt Tarihi : 6.1.2023 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!