Yüreğimin İdamı Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Bugün yine efkar bastı yüreğimi
Dokunmayın sakın kanar kendinden
Bir vefasız,bir insafsız vurdu gitti de
Yok etti biranda sonsuz sevgimi

Ne yeminler etmişti birbiri ardına
Ne bıraktı ki bakarım yarınıma
Can çekişir gibi orta yerde kaldım da
Azrail bile yetişemez artık imdadıma

'Git şimdi git' diyorsun ardına bile bakmadan
Nasıl bir gidiş olur bu ardından ağlamadan
Şimdi sessizce çıkıp gidesim geldi odamdam
Kim kurtaracak kim beni kesinleşmiş idamımdan

Ölüm bile kurtuluş olmayacak gibi geliyor ya bana
Denemekten ne çıkar diye düşünüyorum sonra
Belki de bilerek girerim geri dönüşü olmayan günahıma
Erer mi heveslerim artık vuslatı olmayan sabahıma

Sensiz yaşamak mı yoksa sensiz ölmek mi çare?
İki elim koynumda aklım çare olmaz derdime
Aklım ermedi söz geçiremedim yüreğime
Sensizliğinde çark etti,zindan oldu gündüzümle gecemde

Yarınım,yarınım yok artık şimdi daha iyi biliyorum
Sen bilsen de bilmesen de seni yine seviyorum
Bir kuru beden,yarım yamalak bir akıl ile
Bekle sevdiğim ben sana geliyorum.