Yüreğimin Gözyaşları

Şuracıkta,yakında
İki kol arasında solda
Beden caddesi,
Göğüs volkanında

Umumiyet semti
Açtım,kendimce kapıyı
Kimseler yok sanılan
Pejmurde görünen beden

Ben vardı oturan
Misafirleri çocuklar
Yılmaz gözleri
Okuyabilmekti gizleri

Sararmıştı benleri
Kavruk başak tenleri
Dağ duruşlu yürekler
Yaralı titriyordu

Anasız,babasız,kimsessiz
Sessizlik sesleri
Duyulmuyorsu sesleri
Sesler geliyordu içinden
Çocuk sesleriydi ürküten

Ve ardında kocaman bir evren
Kimsesiz,evsiz,yurtsuz
Ve okulsuz,Yolsuz
Bizim sokak

Ve bizim denilen çocuklar
Sokakta ki çocuklar
Onlarmı sokak çocuğu,
Bizler demi dar bir yürek