Yüreğimin Ceplerinde Gökkuşağı

sararak kafkasların kokusuna
karadeniz’den yakamoz getirdim sana
heder olan yıllarını veremem ama
sevgi tarlası yüreğimi koymaya hazırım avucuna

uzak sevmelerden hasrettir payıma düşen
bunun için
seven yüreğim perişan
gözlerin gecenin karanlığını yırtan
en parlak yıldız
az sonra hasret dalgalarının yutacağı
ve duyarsız toplumun kısa sürede unutacağı
ıssız bir adayım ben sensiz

hayat ertelenmeye gelmez kalbimin çiçeği
yüreğinle elele verdik biz
yönümüz sevgi
yarınlarımız mutluluk

benim için yüreğine sevgiler doku
inan ki yer vermedim hüzüne
yaslan mavi gökyüzüne
sana yazdığım aşk mektuplarını oku
senin saflığın gibi beyaz
benim sevgim gibi kırmızı
güllerin yaprağından
hatırlar mısın beni
geçerken sevda türkülerinin yanından

bulunca sol yanını dindi içimde yağan yağmur
yüreğimin ceplerinde gökkuşağı
gökkuşağının her renginden
sana olan sevgim salkar hayata
binde gel şiirimin dizelerinde saklı beyaz ata

bir bilsen nasıl acıtırsın beni
acılarıma iliştikçe yırtılır günlerin etekleri
günlerin yırtık eteklerinden dökülür çocukların sevinçleri
beni suçlu tutamasın yüreğinin yarasından
ne gülüşünü çaldım serçe yavrusunun gagasından
ne de martının çığlıklarında saklambaç oynadım
aşkı da hiç ağlatmadım
ağlatmadım hiç bir çocuğu çiçeği
oysa şimdi
seni sevdiğim için sensizliğe sürgünüm

gecenin arsız ayazında üşüyorum
gülüşlerini ört üstüme
yalnızlığımın çukuruna düştüm düşüyorum
ne olursun sevginle tut yüreğimden
idam mahkümünün özgürlüğüne kavuşması gibi
sabaha varayım
varayım da dudaklarının kıvrımından bir öpücük alayım
ve hayta hayatın inadına
sana ertelediğin düşlerini
aradığın mutlulukları vereyim