An gelir bir hüzün çöker mabedine
Bilemezsin içinde tüten dumanın sebebini
Her yangında adına yanarsın
Hiç keşfetmedigin duyguların bedenine
Belki içindeki yangını söndürür gözyaşların ama
Sende ben gibi duymak istemezsin aglamanın feryadını kulaklarında
Ardarda gecer bir rüya gibi gözünün önünden mutlulugun
Ve sen baka kalırsın arkasından böyle çabuk bitmesinden
Sen yaşlandıkçe o biraz daha gençleşir
Ve her son gibi SEN BİTERSEN O DA BİTER
Düşünür durur bakarsın geçmişine
Yaşayamadıgın bir mechul anın alır seni içine
Sense dalarsın yine hayallere
Belki engin bir denizde belki de çürük bir kulübede
Ama hep aklındadır yaşadıkların
Tüm kalan yaşantını da taksitlere baglarsın
Ve şunu bil ki hayatında birkez de olsa
Sen benim YÜREGİMİN AVUCLADIGI KADARSIN.
Kayıt Tarihi : 24.12.2005 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Kalafat](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/24/yuregimin-avucladigi-kadarsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!