Coştukça çoğaldı yüreğim bend vuramadım,
Özü ateş olan aşk, kalbimi kavurdu.
Göze perde indi, kulaklara kurşun,
Masumluğumu yitirdim, gözlerinde kayboldum.
Kalbimi kalbinin yanına yasladım,
Sessizliğin sesini dinledim, için için ağladım.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta