Coştukça çoğaldı yüreğim bend vuramadım,
Özü ateş olan aşk, kalbimi kavurdu.
Göze perde indi, kulaklara kurşun,
Masumluğumu yitirdim, gözlerinde kayboldum.
Kalbimi kalbinin yanına yasladım,
Sessizliğin sesini dinledim, için için ağladım.
Yüreğimin ateşiyle başbaşa kaldım,
Ölmeye niyetlendim gene başaramadım.
Sen incindin ben tümden yok oldum,
Sen örselendin, bense çöktüm.
Ben sussam, sen sussan unutamazsın,
Mahşere kadar bu aşkı söküp atamazsın.
Mahsun bir kalpten kopan kıvılcımla,
Bir yangın yerine döndü bu yürek,
Acı okadar canıma geçtiki bir an,
Yürek yandı beden kavruldu.
Yıldızlar uzanırken ayaklarımın dibine,
Bedenlerimiz sessizce sevişti gölgelerde.
Nefeslerimiz birbirine karıştı,
Bitimsiz bir aşkın anını yaşadık...
DENİZ
05.05.2010
Kayıt Tarihi : 17.8.2010 13:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!