Yüreğe uyandı sabahım
Ağaran tan yerinde annemin gözyaşları asılı
Kulaklarımdaysa yüreğimin ak kadınının
Ezgin ninnisi
Yine kaçasım geliyor kayısı bahçemize
Sen örme diye kıvırcık saçlarımı
Sabahımın safağı çocukluk kapıma açıldı
Tüm yaramazlıklarım ortalığa saçıldı
Sarı tavşanım köşede yetim bakıslı
Çocukluğumda hiç dönderemediğim
Topacımsa hala dönmekte
Senmisin o mutfaktaki
Ey ezik ninni yürekli
Ey ilk ana bildiğim
Ak memeden süt emdiğim
Ey ana demekten bıkmayıp anneanne diyemediğim
Yüreğimin ak kadını anneannem
Yorulmuşsun yine besbelli
Unutmuşum büyürken yanıma almayı umutlarımı
Almaya geldim çocukluğumun son dileğini
Usulca uzanıp verirmisin bana geri
Elif Türk
11.01.2008
Kayıt Tarihi : 29.1.2008 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!