Yüreğimi versem alır mısın?

Uzak diyarlardan yakınıma gelen
toprağıma değip
beni olunmaz düşlere salan
batı'nın dilberi kadın

Söyle bana kimim sende
sen ki yüreğimde tütsülenmiş bir ateş

Şimdi ben yanarım kendi diyarımın ateşinde
batıdan gelen tatlı bir yele kapılırım

Sen mardin sevdalısı
korkularını seven kadın
tanıdıkça korkularını bırakırmısın bilmem

Lakin şu tarihe ışık tutan şehrime
yağmurlarınla geldin

Ve o yağmurlarki çorak topraklarıma
hayat olup düştü
alışmak nasıl bir şey
nereye gitsem sen kokuyor şehrim...

Senden kopmak ve fırtınanın önünde
kuru bir dal gibi un ufak olmak
sonra yayılmak
doğudan batıya
kokun karışınca kokuma
hayat bir kez daha
merhaba ey yolcu der mi bana

Şehrimin kokusuyla geldim
yağmurları rüzgarları omuzladım
taşlarında adın yazılı
senin korkularından bir demet çiçek

Yorgun ve çaresizim
elimi uzatsam gelir misin
yüreğimi versem alır mısın?