Kar yağıyor ruhumun aydınlığına, mevsim terli bir sevişmede
Yağmur dökülüyor saçaklarımdan, gönlüm vesikasız çelişkide
Derinliklerime yumurta bırakıyor balıklar, fırtınalar denizimde
Yüreğimi talanlıyor aşk, kirli elli bir çocuk ağlıyor gövdemde.
Sarılıp uyusam ateşin kollarına, kırılsa tenimin aşktan sürgünleri
Her tutunuş derinlerine alsa beni, anılara gömsek yalan sevgileri
Ruhumuzda soyunur hep umut, acılar gövdemizde nihavent ezgi
Kırgın yasadır kavuşmamız, tutunuruz gün gelir kırılan gölgelere.
Kov beni yüreğinin pazarından, mahzun sevinçlerim yasa tutulsun
Satırlarından ayrı düşsün cümlelerim, nehirlerin yatakları kurusun
Yiteyim adının nurlu mahzenlerinde, sonsuzluk bildirileri okunsun
Âma bir adam tutsun ellerimden, sensizlik acıların alfabesi olsun.
Üşümüşlüğün pimini çekse ruhumdaki kadın, mahrem sancıyla
Hüznün beşiğinde ağlasam, kuşlar konaklasa ıslak yanağımda
Bana geldiğin gece, sevinin kâğıttan gemisi fırtınaya yakalansa
Soğudu ocağımda bekleyişler, çık gel düşlerimin fakir sofrasına.
Kayıt Tarihi : 20.8.2011 09:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygıyla
namık cem
*
Suya gömülsek, eriyerek aşk ateşimizde.. der gibiydi Şair'im;
Gönül'den kutlarken sevgi yüklü saygılarımla derlediğim menekşeleri bırakıyorum engin yüreğinize.
(her zamanki gibi tam punımla listemde.)
yorum yapmadan
listeme alıyorum
+10
ve
sustum...
TÜM YORUMLAR (3)