Yüreğimi Mevzi Yapıp, Tutuyorken Nöbetini

Yüreğimi mevzi yapıp, tutuyorken nöbetin serhaddimde
Suskun şehirler bakadururken ardında hecelerimin
Aniden uğultulu bir ses, uzaklardan geceme düştü
Bu gelen, bozuk bir niyetin habercisiydi
Çürütülmüş yalnızlığın sarmaş dolaş bedeniyle
Kayıt dışı yalanların öfke kusan nedeniyle
……..
Korkuyu korkutan ceddimin emanetiydi tutunduğum yol
Korkma! Üzülme! Allah yeter diyordu içimde ki hücrelerim
Felâk ve Nas okumalarını sıkılaştırmıştı zaman yolculuğum
Dualarını duyuruyordu kimsesizliğin kimsesine
Adımlarının fersizliği kaybolmuştu şiirimin
Asâletin coğrafyasına düşürüyordu izlerini yeniden
……..
Her bakışına emsâlsiz aşk pazarlarının kurulduğu
Zeytin gözlü sevgilinin vuslat gününe ulaşmaktı muradım
Mısralarımı merdiven yapıp, yeminler biriktirirdim sessizce
Nice yiğitler sırasını beklerken kapısında toy ve düğünleriyle
Kabul buyurur mu divanına muştulanmış dileklerimi diyerek?
Yüreğimi mevzi yapıp, tutuyorum nöbetini, serhaddimde.