Yüreğimi Kaybettim Şiiri - Yağmur Damlası

Ah ne vefasız geceye düştüm zifir karanlıklar ardında
Doğacak gün nerede, umutta tükendi yine boğuluyorum
Yar diye sarıldığım büktükçe boynumu vurmakta
Yüreğimi kaybettim ya anladım ki boşuna arıyorum......

Ne gözlerimde ki yoksulluğu sezecek ne bunu bilip hissedecek
Bana kol kanat gerecek nede giden yüreğime dön diyecek
Yarda yok gayri, varsa da bunu nereden bilecek
Yüreğimi kaybettim ya boşuna arıyorum..............

Yüzler birbirine benzer ya gözler benzemez asla Kimi derin bakar
iz bırakır kimi acıtır öylesine Kimi daha ilk bakışında yüreğini yakar
yüreğine işler de acıların çağlayan olur o gözde akar...........................
yüreğimi kaybettim ya anladım ki boşuna arıyorum.

Bazı anlar vardır ki yaraların kanarda sen bile farkına varamazsın
İçini kaplayan acıların kaynağında yar olduğunu anlayamazsın
Gözlerine dolar dolarda yağmurlar bir türlü yağdıramazsın
Yüreğini kaybettiğini fark edersinde ararsın bulamazsın

Bir marangoz yüreğini kaybetse bulur belki belki bulamaz
Demir ustası yok tasa yaşar nasılsa umurunda olmaz
Lakin çaresizdir şair dizelerde yar yüreksiz bulunmaz
Yüreğimi kaybettim ya anladım ki boşuna arıyorum

Ya bana yüreğimi getir artık geri ver zalimliğin yeter
Ya sök at yüreğinden sen yaşadıkça o bana zulüm eder
Arıyorum dediğime bakmayın onu ben kendi elimle vermiştim
Bir de üstüne üstelik ona güzel gözlü yar demiştim.

Yüreğimi kaybettim kaybettiğimi yürek ettim neyleyim
Yokluğunu gecelerime acılarını ömrüme yalnızlığımı kendime seçtim
Kaybettiğimi yürek ettim varlık sizin olsun gayrı kardaşlar yokluk benim
Ben onunla herşeyi kazandım da
neyleyim ki herşeyi Yüreğimi Kaybettim