Gün o dur geldi...
Yüreğimi anlayamadığını söyledi...
Ne anladığını anlatmasını istedim...
Seni anlatmak,
Bir damlanın okyanusu anlatması kadar zor dedi...
Kelimelerimi zehirledim...
Sustum...
Ne anladığını anlatmıştı...
Ya sen?
Sen anlat o hâlde dedi...
Ben, seni anlatmalıyım dedim...
Anladın mı ki beni diye sordu...
Seni anlatmak,
İçinde senin geçmediğin bir şiir yazmak dedim...
Sonra boynuma sarıldı, ağladı...
Parmaklarıyla saatlerce dudağımı okşadı...
Tüm doğrularını bana bağışlamıştı...
İçindeki şüphelerden zerresiz arınmıştı...
Ben onu anlatmıştım,
Gözlerinin içine bakmadan...
Yani o beni anlamalıydı,
Söylediklerim kusursuz bir yalan...
Kayıt Tarihi : 9.8.2010 20:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!