Yüreğimi Aşındıran Rüzgar..

Kelimeleri ağlatan esmer rüzgar
Bakma içimdeki kaynayan sulara
Suya dayanır mı ateş?
Unuttuğum dediğim yangınlar dudağımda
Hüzünleri yüzüme vurmadan önce
Yak yüzümü saklayan aynaları!

Yüreğim uykuda çekil git usul usul,
Yeşilin kahkülü düştü düşüme!
Göz pınarıma bırakıp kirli yaşını
Ağaçların yolma gürbüz başını!
Nefesimde demleme nefesini
Kayan yıldızlarla aydınlanmaz karanlık!

Yalçın dağlara sevdalı kar!
Ayrılığa çelme takan ayazda iki yürek,
Uzat omuzunu, doruklarında yer bulsun yıldızlar!
Ay aydınlığına düşsün kardelen beyazı
Varlığın geceye yansısın
Yokluğun, esmer rüzgarın hırçın yüzü!

Hazan düşerse sevda bahçeme
Zindanların zehri akar suyuma
Aldanmalarla aldatan yalan ruhu;
Ölüm doğurganlığında solur yaşamı
Gönlü kırgın çiçeklerin boynu bükülür.
Aç gözlü ayrılık dört mevsimin bahar olsada
Örtemez ne geçmiş nede gelecek acının çıplaklığını!

Gitmelerin rengi mi düştü
Çölün kumu mu kaçtı gözlerine?
Gecenin ağzından dökülüyor dert yangını
Yakomozsuz sularda serpilirken ay ışığı
Kaç hayali parçaladın seraplarda?

Yüreğimi aşındıran rüzgar..
Esme artık ışıkları söndürür nefesin
Gökyüzüne dönük olsa da duru bakışım
Sanma, yenilgi suskunluğundayım!
Bak ipliksiz iğneler batırdığın gözlerime,
Ateşi körükleyen hercai bakış öfkesindeyim!
Savurup yere düşürdüğün yapraklar yazıyor
Karanlığa cesurca bakabilen gözlere doğar güneş!

Yıka sen de yüreğini, uykulara serilmiş bulutlarda.
Daldan düşmeden yaprak
Kapat gözlerini kapat koyu gölgelere
Gör günahkarlığını
Karanlığın kaybolan renginde!