Yüreğimi Al da Gel. Şiiri - Evrim Evrensel

Bir daha hiç karşılaşamadık,
Oysaaaa; Yine görüşecektik,
Sön sözü söyleyecektik,
Kavlimiz üzere...
Ama Ooooo
Sözünden duramayıp,
Aniden!
Ve inanamadığım bir an da,
Çekip gitti sessizce!

Gitmez olaydın be Hıdır!
Yerinden söküp aldın,
Yüreksiz kaldım...
O günden bu yana;
Aciiiz,
Siniiik,
Korkaaaak,
Ürkeeeek,
Pısırık olduk...
Artık öyle yaşamaktayız inan...
Yalana ne gerek!
İşimiz laf üretmek...
Ööööööf Öfff hem de haddinden fazla,
Yüreksiz bıraktığından bu yana...
Hadi be Hıdır yüreğimi de kapıp gelsene...
Avazımızın erişebildiği en zirvesine dağların.
" Eyyy kardeşler!
Dağların geyiği,,!
Dilin Şiiri tanık olsun.
Anaların ak sütü tanık olsun ki
Haklıyız! Kazanacağız "
Diye bağırsak.
Hadisene!
Yüreğimi al da gel...
Sana dedim Hıdır Aslan'ım.
Hadi son defa...
25.10.1984 Aksaray