gençliğimin hasat zamanıydın sen
çorak toprağımın son mahsulü
güneşe dayanıksız yağmura hazırlıksız
öyle bir zamanda sürülmüştün yüreğime
gün yanığı boz bulanık kırgın bir halde
taşıdım seni hasretinin var gücüyle
nasır tutmuş duyguların ağrıtan yerleriyle
gençliğimi feda ettim belki seversin diye
şimdi yalnızlığa terk edilmiş bir halde
yaşlandım ot bile bitmiyor yüreğimde
çiğneyipte giderken bıraktığın izlerinle
yaşıyorum hala ölmedim sensizlikte
Kayıt Tarihi : 6.7.2007 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!