Sevmek asla üzgün olduğunu söylemek zorunda kalmamaktır...
Her seferinde kulaklarımda bu cümle yankılanıyordu.
Her seferinde içten içe çöküş yaşıyordum.
Bir türlü yüreğime söz geçiremiyordum.
Kendimi avutarak yola devam etmeye çalışıyordum ama engellere takılmaktan kendimi alıkoyamıyordum.
Tam mutluyum dediğim anda, çıkıveriyordu çakıllı taşlar karşıma...
Bir kez daha yeniliyordum hayata...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta