Don vurmuş ruhların resmi saklı ruhumun bir yerinde,
Hayatın sitemi konusunda bir görev insanı mıyım?
İlk gözden düşenlerin acıyarak bakışları arasında,
Yüreğime sığmayan duygular çok derinde!
Güç ve merhametsizliği sınama ihtiyacı,
Durmaksızın kırılan duyarsızlığın sızısını dindirmek ne acı,
Karşılık görmemiş duyguların kin midir ilacı?
Yüreğime sığmayan duygular içimde kalıcı!
Acılarım ruhumu vaktinden önce olgunlaştırdı,
Ölü yılların uzun acıları büyük bir gürültüyle yıkıldı üzerime,
Birkaç kışın yüreğime yığdığı buzları eritme,
Yüreğime sığmayan duygularımı bırakıp gitme!
Demek acı çeken yalnız ben değilmişim?
Seninde acı çektiğini ve dayanamadığını görünce,
Gözlerinden boşalamadığı için içine akan göz yaşın,
Yüreğime sığmayan duyguların sebebiydi ıslak bakışın!
Dinmek üzere olan fırtınanın gök gürültüsü,
Aşk hayatın yeryüzü yasasının ölümcül bir istisnası,
Bütün sevinçlerin yarını varsa kötülüğünde olmalı,
Yüreğime sığmayan duygular hayata dolmalı.
Gerçek hayat bunalımlarla dolu bir hayattır,
Gökyüzünde gülümseyen bulutlar ağlamaya başladığında,
Nice dertleri silip götürür insanın yüreğinden,
Yüreğime sığmayan duygular hala bayattır.
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 2.10.2016 22:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!