Çocukluğumu özledim
O masum o saf olan çocukluğumu
Gönlüme ışık düştü
Düşen ışığı da söndürdünüz
Yüzüme bakan o sinsi bakışlarınızın sayesinde
Yüreğime karanlık düştü farkında mısınız?
Diyorum bazen kendime ağlama boşuna
Giden düşünmüyor seni
Onun gelme sebebiydi zaten içine karanlığı bırakmak
Teşekkür ederim size
Yaratıklaşan insanlığı gösterdiniz için
Unuttum kendimi ve umursamıyorum yaşananları
Bana bırakılanlar yetti
Sayenizde bir yan daha eksildi
Bir umuda tutunacak kadar zamanım yok
Ölüyorum her geçen saniyede
Yüreğime karanlık düştü farkında mısınız?
Hep bir şeyleri tamamlayamadım
Bir türlü idrak edemedim
Neden böyle, niye insanlar sahte
Herkes çektiği için mi çektiriyordu
Hiç mi kalmadı içlerinde
Bir damlada olsa acıma duygusu
Yüreğime karanlık düştü farkında mısınız?
Kayıt Tarihi : 26.5.2012 13:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!