Yaşantımız boyunca,beni bahtiyar ettin
O elim kaza sonu,çabuk terkedip gittin
Bu beden sana ait,sanma tükenip bittin
Gönlüm mezarlığındır,yüreğime gömüldün
Seni ilk tanıdım ya,sanki beynim uyuştu
Sanki gönül evimde,yangın çıktı,tutuştu
Seninle yuva kurmak,yaptığım güzel işti
Şimdi yuvan gönlümdür,yüreğime gömüldün
Gül idim varlığınla,tomurcuk verip açtım
İki gonca verdin ya,daim başımda taçtın
Kapattım bu gönlümü,aşk sözcüğünden kaçtım
Mabed yaptım gönlümü,yüreğime gömüldün
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BBO da tanıdığım bir arkadaşımın,yüreğindeki yangının şiddetini ve hatıralarına olan bağlılığının saygı duyulacak bir yüceliğe sahip olduğunu gördükten sonra,kendisine ithafen yazdığım bir şiirimdir.
Tebrikler Zerrin TAYFUR
kaybetmis olsakda o yurekde bizimle yasiyor
guzel siir okudum tsk ler saygilar.
TÜM YORUMLAR (2)