Yıllar öncesinden gelen yitik sesle
Renk vermiyorsun gönül bahçeme
Ötmüyorsun gül dalında bülbüllerle,
Güllerden öte diken olmuşsun sen
Acıtıyor, yakıyorsun canevimde
Sana ne desem faydasız
Hangi sözü söylesem anlamsız
Koşarak gelmiştim öylece sana
Bir damla gözyaşımı içime akıtarak
Göz pınarımdan akan sendin
Günümde, gecemde tek derdim
Aylar yılları sensiz kovalarken
Ak düşen saçlarıma her telde
Senin hüznün vardı benliğimde
Gülemem acım büyük bu yürekte
Ne yaptım ey sevgili ben sana
Hangi derdime derman olabildiysen
Yürüdüğüm yollarda, sensizlik boşluğun pençesinde
Ne yüzün vardı, ne ruhun bedende
Sana yaklaştıkça uzaklaşan kara bulut renginde
Umutla yokolan hüzünlere sarmaşıktın
Yılların serabında sevgi dağımdın
Ne yaptım, ne ettimse ben sana yaranamadım
Yüreğime gömdüm seni ben artık...
İlhan Koruyucu
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bence şair sadece yaşadıklarını, hissettiklerini,duygularını yazan değil bütünüyle bütün insanları, doğayı,canlı,cansız tüm varlıkları yordamlayabilme özelliğe sahip olabilmelidir.Şiirde bütünlük,biçimsellik yanında duygu yoğunluğunun çokluğu ön plana çıkınca daha büyük önem kazanır.Şiir duygu yoğunluğunun yanında aynı zamanda emek işidir.Şiir dolu bir yaşam diklerimle.Saygı,sevgiler.
Paylaşım için teşekkürler
Selam ve muhabbetlerimle
TÜM YORUMLAR (6)