Yüreğime Giden Bir Yoldayım

Yüreğime Giden Bir Yoldayım

Güneş; koca bulutların ardına saklanmış,
Rüzgâr; hafiften vuruyor yüzüme.
Yüzümde tatlı bir gülümseme;
Yürüyorum;
Baharda çiçeklenmiş ağaçların arasından.
Tabiat ana yeşile durmuş yine,
Canlar canlanmış kıpır kıpır.

Sanki:
Yüreğime giden bir yoldayım.

Ne çok fırsat trenlerini kaçırdım hayata dair.
Göz göre göre, bodoslama bindirip kayalıklara,
Ne çok şans gemilerimi batırdım, kendi ellerimle.
Ama çırpınmalarımda oldu,
Yüzmesini de öğrendim hayat denizinde.
Öyle bir şey ki; hayat:
Her çıkmazda,
Her dibe vurduğumda;
Yine yüreğimin kapısıyla açıldım hayata, kardelenler gibi.

Yüreğime giden yolun, kırk birinci kertiğinde;
Adım adım arşınlıyorum hayatı yine.

Yaşadım diyebiliyorum her şeye rağmen,
Çünkü çok değerli biliyorum aldığım her nefes.
Şimdi belleğimde bir ilke;
Bütün hücrelerimle her sabah tekrarlıyorum:
Hayata hücum pres dostlar!
Hayata hücum pres! ...