Yüreğime Ellerinle Dokundun

Kapanmışken tüm kapıları buzdan kalenin
Geçiş yokken içeriye
Silmişken aşka dair tüm sözcükleri
Hatta tüm şiirleri lûgattan
Bir ölüm sessizliği varken sinsice
Ve de mavi, masmavi bir gece
Yaprak kıpırdamaz, toz oynamazken yerinden
Ve tek damla yağmur düşmeyen toprakları kurumuşken o şehrin
Sen yüreğime ellerinle dokundun çocuk!

Ne vardı fırtınanla herşeyi savuracak
Güneşi bembeyaz doğuracak
Neydi anlamı o bulutların
Susamış toprağa o deli yağmurun
Yüreğime ellerinle dokundun çocuk

Şimdi kapılar ardına kadar açık
Güneş doğmayacak bir daha
Her yer talan, her yer viran
Sessizliğin çığlıkları var içeride
Cereyan yapıyor kapılar açık
Yüreğime ellerinle dokundun çocuk!