Yüreğime Dönüyorum Şiiri - Yasemin Yılmaz

Tanıdıkça uysallaşıyor içimdeki canavar
Tanıdıkça Ehlileşiyor gözlerindeki ateş…
Yaklaştıkça çekingen ve de karanlık…
Uzaklaştıkça, dişlerini biliyor sırtımda türeyen yalnızlık.

Mazlumlaşıyor… Geceye iz bırakarak ayrılan aydınlık.
Sağanak bir şekilde yağarken korkularım;
Bir ara gömülüyor gözlerim uykulara, uykular sıcacık.
Karanlığa çekildikçe canımı acıtıyor gözlerindeki kızıl yarsızlık.

Ayaklarıma vuran ıslak, acı, soğuk sızıyla koşuyor… Koşuyorum.
Yaşamın dününü tanıdıkça korkak, kararsız bir ritimle yürüyorum.
Düğümlenmiş düğümlerin aceleci, meraklı gözleriyle kendime dönüyorum.
Tanıdıkça… Midemde bir şeyler düğümleniyor, gözlerim doluyor…
Artık tanımak isteği gelmiyor, kendi yüreğime dönüyorum.