Bedenim yorgun düştü toprağın ağırlığında Ruhum coşmak istiyor yeşilin ferahlığından Ellerimin nasırları acısa da incitmiyor neden Özleyiş ti kavuşmaydı doğasında buluşmaktı Sızlanası yürek sevgiyi suçlar bazen Bazen de sevgiyi köşe bucak arar Kınamayın yüreği sakın acımayın da İnsanın doğasında var olanın kıymet sizliği Bulamadığının arayışında oluşu Demet olsam güle buket olsam sevdaya Kurdelesi sen olsan yüreğime dolan san Uçsuz bucaksız bir ova olsam Yağmurunu yokuşlarda yormasam Yine düğümlendim telaffuzsuzum Yine ağlamalı ama tebessümlü Karalı ama yürekten değil perdeden Türküsüz saz çalışında nota sızım… Zennehar Yılmaz 01.05.2012 22:25:06
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 2.5.2012 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)