Ekimin üçüydü
sen gittin babam
yüreğimde bir yumrukla kala kaldım
yolunu kaybetmiş bir serçe gibi
boşluklarda süzülürüm
acıdan damarımda kan
kemiğimde iliğim kurudu
dişimden tırnağıma kadar üzülürüm
şimdi
gözyaşıma set olmuyor hiç bir söz
kaç nehir kaç şehir taşar yüreğimde bilmezsin
bir suskunluk orucudur dudağıma sürdüğüm
soluğumda hıçkıra hıçkıra konuştuğum sen
tez gittin babam
oysa daha
zeytin bahçelerinden geçip
tatlı pınarlardan şerbetli sular içecektik
Esra Kaya
Kayıt Tarihi : 14.10.2019 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hüzünü eza
ben bu ölümü bile kıskandım.
Allah taksiratını affetsin.
rahmet diliyorum.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (4)