Sonbahar
yapraklarına karışıp gittiğinde,
Ekim’im üçüydü babam
bir kış bir ilkbahar
bir yaz geçti üzerinden.
koltuğun boş
limon kokulu ellerin yok duayla açılan
sis perdeli hayalin gezinir
zihnimin karanlık odalarında
.“ Zaman “ ah!
herşeye nasılda alıştırıyor insanı...
bak ne çabuk bir yıl oldu
gözyaşlarım kurudu,
derin bir iç çekiş kaldı
kederli yüreğimin kuytularında.
üşüyorum babam
ardında durduğum dağın
ayazında kaldım
Kayıt Tarihi : 31.3.2021 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!