Yüreğime baharı getir beyaz örtü

...Ve sana diyorum,
Yüreğime baharı getir.
Beyaz örtünle ne güzel süsledin şehrimi.
Lapa lapa yağan kar taneleri,
Hiç dokunmadan birbirine,
Rahmet oldun şehrime.
Inci tanesi gibi süsledin hayallerimi.
Gök kubbe rahmet nağmeleri ile ağlıyor.
Hüznüme ortak olurcasına.
Saçlarıma düşen aklar gibi yağıyor.
Mavi gökyüzü giydirdin,
Bu şehre beyaz örtünü.
Seni seyrederken yanan ateşin karşısında hüzünlerim yok olur mu?
Üşüyen yüreğim ısınır mı?
Buz tutmuş yollar yüreğim gibi ıssız.
Şehrime değil yüreğime yağıyor.
Beni doyururcasına bu kar.
Bak yıldızlar bile sönük parlamıyor.
Damıtılmış şiirler eritir mi buzları?
Hüzünlerim yok olur mu?
Üşüyen yüreğim ısınır mı?
Bir pembe silgi alsam,
Silsem silsem hüzünleri yok edercesine.
Anılardan güzellikler yüklesem.
Karanlığın içinde zilzihal olmuş
üşüyen yüreğime.
Yarına doğar mı bahar?
Sancılı gecelere inatla dışarda savruk bir fırtına,
Deli deli esiyor rüzgâr yine,
Dağlıyor yüreğimi boğuk sesiyle.
Bu sesizlik ne böyle.
Seviyorum demeyi ezberlemiş bir adam.
Sana diyorum sözlerin buharlaşmış artık.
İçemezsin kana kana yalancı sevdanı.
Vuslattan bihabersin sen!
Üzerimde vebalin kalmasın.
Senin o aşkım dediğin yüreğinin mehri yok mu?
Bülbüle kızma bırak ötsün.
O da senin gibi yanmış hoyratça.
Ey! Ruhu aşk kokan sevdalı.
Vuslatını görmeden göçme sakın.
Sonra kul hakkına girersin de
vebali kalır ruhunda.
Sonra demedi deme.

14.12.2022
~Gülay Özdemir ~