Deşme...!
Kanayan yaramı,
Zehir tohumlarını ekme
Kurumuş bu gelincik tarlası
Yeşermez çiçekler
Kuşlar konmaz
Çocuklar oynamaz bu tarlada.
Girme...!
Bu derin bir vadidir
Dipsiz bir uçurum
Kuytu bir kuyudur
Ağlayan ana yüreği
Yetim bir çocuk
Hicran kumsalıdır yüreğim girme.
Koparma...!
Solar karanfil çiçeği
Göçüp gider tutamazsın
Ölür gömemezsin
Dağıtma toplayamazsın
Ezme...!
Bu bir hasret türküsüdür
Özlem şarkısıdır bu
İsyan, biraz sevgi korkuyla bezenmiş
Acılar serpiştirilmiş hüzün tarlasıdır
Yüreğimdir Ezme...
Sevme...!
Anlaşılmaz bir şiir,
Yorumsuz bir hayat,
Düşsel bir gerçeğim ben...
Kayıt Tarihi : 2.2.2003 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Eline de sağlık yüreğine de..
Sevme demek kolay mı?
Deyince sevmez mi o?
Emir geçer mi yüreğe yahu!
Gelinciklerin hiç solmasın
Sevgiler
Hülya Arısan
TÜM YORUMLAR (4)