Yüreğimden Senfoniler Şiiri - Direnc Köse

Gecenin karanlığı büyütüyordu geceyi gözlerimde, kırlangıç seslerine nispet
keder dolu sözcükler dökülüyordu dilimden;
gece karanlığı büyütüyordu, yüreğim, yüreğine hasret çarpıyordu,
uzaktı bahar ve hep zamansızdı ayrılıklar,
yüreğim titrek bir senfoni oluşturmuştu akıyordu yüreğine sessizce

Gece yüreğime kurşun sıkarken, yüreğim sevdaya sarılmıştı
gök yüzünün yedi rengi gözlerime akmıştı
gece yalnızlığa hüküm sürmekte ve yaşam bütün evrenselliğiyle
akmaktaydı göz pınarlarımdan sessizce ve sebepsizce;

Hüznüm zamansız yarınlara süzülmekte ve belkide yüreğine
işlemekteydi,
son vapurda limandan ayrılmıştı keder hüznüme yoldaş
ve ben sensiz yarınlara tutsak gidiyordum
uzaklara,

Uzaklar düşüncemde derin yaralar açmıştı, zamansız
ölüm çığlıkları beni senden, bedenimi sahipsiz
yurdumdan alıp, uzak diyarlara sürgün dolu ayrılıklara
sürükleyip tüketmişti sevdamızı.