Sanma ki zaman, aşka ilaç gibidir.
Zaman; yaprağı çalan, rüzgar gibidir.
Yüreğim, çalı basmış toprak gibidir,
İster nadasa bırak, ister yak beni.
Çıkar ruhunu, ne kaldı ki geride...
Kabusun olur, gündüzün de gecen de...
İster başın tacı yap, beni bu halde,
İster götür, bit pazarında sat beni...
Dalgalar vurdukça, acıtır kayayı.
Kanatır döner, zindan eder dünyayı.
Karabasan olur da basar rüyayı,
İster hayrına ister şerre yor beni...
Boş ver silmeyi şimdi gözyaşlarımı.
Gücün yeterse, kahkahaya boğ beni.
Bırak yanaklarımı, dudaklarımı...
Gücün var ise yüreğimden öp beni...
29/06/06
Cafer YılmazKayıt Tarihi : 29.6.2006 03:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cafer Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/29/yuregimden-op-beni.jpg)
her şeyi kaybettikten sonra,demiş şair.
zaman,hiç bir şeye de ilaç değil galiba.
100. şiir dalya demişsin cafercim,ne zor bir iş yürekten öpmek,kalemine gönlüne sağlık.muhteşem bir şiir...
sennur çetin
TÜM YORUMLAR (4)