Yüreğimden Kırılan Dallar

Umuttan devşirme ürkek dallarım kırılıyor yüreğimde
Birer birer kopup savruluyor hüzünden sokaklara
Gözlerimden bir keski gibi akmaya yüz tutmuş yaşlarım
Çiziyor katman katman havlete tutulmuş hayat ışıklarımı
Hayallerim kanıyor her bir ahdin vefasız dokunuşuyla
Masumluğa kurulan dünyamın en ufak sarsıntısında
Zelzelisi oluyorum umudumun, kalbimdeki her kelebek çırpınışında
Yıkılan en ufak duvarın altında kalıyor gençliğim, nefesim
Her enkazın toz bulutunda boğuluyor, yeniden düşlere dalmış geleceğim
Hayatıma ikram olacak varışlar, kanatırcasına sökülüyor sanki çıkar yollarımdan
Ruhumu silkelercesine yitmelere tayin edilen fikrimdeki avunuşlarım
Çöl rüzgarları olup kavuruyor, sahra pınarlarındaki cevher kaynaklarımı
Gülüşlerimin en asık suratlı hallerinde gizlediğim yitiklerim
Sanki parmak uçlarımdan söküp koparmak gayesiyle, çekiştiriyor ruhumu
İç dünyam, çilekeş bir safsatanın en karanlık dehlizlerinde kayba firar
Ten acıtıyor artık canı, ten kanatıyor artık tırnak uçlarından parmaklarımı
Sökülüyor sanki saçlarım kökleriyle birlikte, en alaca zindanlarında kayboluşların
Yüreğimden kırılıyorum, en hazin haline tutunmuşken bendeki avunuşların

05.11.2015