Yüreğimden Kalemime Şiiri - Selahattin Ö ...

YÜREĞİMDEN KALEMİME

Yüreğimde oluşan fırtınalarla,
Kağıtlara döksün diye halimi
Kalemlere emir verdim,usul,usul,yazdım ben.

Kalemim her kağıda dokunuşunda,
Bir şerare çıkardı,
Elektrik alırdı sanki,
Hüzne boğulurdu çizgiler,içinde acı olduğu zaman.
Kara,kara yazıyor kalem,
Oluyor mürekkebi sanki kan…

Bazen sevdaya yelkenler açar,
Mutluluk rüzgarları eserdi birden,
Hoş bir müzik gelirdi,uzaklardaki,
Demir almış gemilerden.
Kalemim kıvrak danslar ederdi
Yazılar yazardı o zaman,mavi,mavi,
Akdenizin suları gibi….
Bazen yüreğimde bir şeyler olur,
Mutluluk alametleri beliriverirdi,
Görürdü sanki gözlerim,sevgilinin gözlerini,
Tutar ellerim ellerini.
Dillerim söyler bildiği aşka dair türküleri,
Al Yazmalı tada Telgrafın tellerini
Ve;
Kalemim çizer en güzel çizgilerini
Al,al,kırmızı,kırmızı kâlp resimlerini…

Bazen hüzünlenirim her ne hikmetse,
Yüreğimi sarar ince bir sızı,
Görmez olur gözlerim,
Güneşi ayı,ne de gök yüzünde yıldızı,
Sanki kaybedecek gibi olur yüreğim,
Derinliklerinde gizli sevdiği,dünyadaki en güzel kızı,
Ve;
Kalemim yazmak istemezdi hiçbir yazı,
Bırak boş kalsın derdi defterin bu sayfası….

Ve;
Yüreğim bileğime,
Bileğim kalemime hep emirler verdi.
Yazdı oda; Bazen hüzünlü,
Bazen sevdalı,bazen manalı,
Bazen bir kız gibi edalı,
Yazdı siyah,siyah mavi,mavi,kırmızı
Bazen karalı.
Anlattı yüreğimi,bazen güldürdü neşeyle,
Bazen hüzün verdi ağlattı……..

SELAHATTİN ÖLMEZ
06,06,2005