Yüreğimden Damlayanlar Şiiri - Emine Akkurt

Zahirimden tanımayın beni,
Yüzümün her zerresine bir gülüş konar,
Yüreğim ise sığmadı şu göhüs kafesine,
Bahçem de goncalar açmadan kurudu.

Gökyüzünün maviliğin de kuşlar uçuyor,
Benim kanatlarım kırık yaralı,
Cesaretim ölüyor,
Heveslerim bir bir avucumdan akıyor,
Söyle hayat ne istedin benden.

Zihnim de hayallerim ürkek.
Ummanlar da kaldım,
Dibe vursam nefesim eksik,
Gönül sandalım da kürek bile kalmamış.

Ben bu dünyada vefasız olmadım,
Kapımı sevgiye kapamadım,
Gönül hanem de dem vurmak varken,
Taşıyamayan yüreklere mezar yaptım.

Acının her tonunu gördüm,
Kimse gönül hanemin kapısını çalmasın,
Serçe oldum da bir çalıya sığınamadım,
Kanat çırpmak ben de gönül avuntusu artık.

Benden çalınan ne varsa ahım olsun,
Çığlıklarım sessiz derin,tınılarım isyan,
Şarkılarımın notaları kayıp,
Sözleri bir bir silindi.